Nimmer onderhield Jezus Zich op een meer treffende wijze met Zijn Apostelen, nimmer ademde de taal, waar Hij Zich bediende, meer tederheid dan na het Laatste Avondmaal.
Op de Offertafel gedurende de H.Consecratie is de toon Zijner Stem niet minder meeslepend en Zijn verborgen spraak misschien nog treffender.
Vooral na de H.Communie ontwaart men hoe zoet het is zich met Jezus te onderhouden, want dan ademt ons Zijn Liefde tegen.
Als gij dicht in de nabijheid van Jezus zijt, wat maakt het dan uit of Hij tot u spreekt temidden der bloemen of temidden der doornen wanneer Hij tot u spreekt.
Zijn Stem laat zich ternauwernood anders horen dan in de woestijn, in de eenzaamheid of in de afwezigheid Zijner schepselen.
De smart roept die woestijn te voorschijn en de H.Communie is daarin de aangename verkwikking.
Hoevelen, die de Stem des Heren vernemen, dragen vruchteloos hunne boeien, omdat zij geen ernstige poging aanwenden om de roepstem des Heren te beantwoorden door zich aan het zingenot en de vermaken der wereld te onttrekken.
Als gij waardig communiceert is het onmogelijk, dat het Leven van Jezus in u niet toeneemt.
Gij moet er met vurige begeerten naar verlangen, niet om in de nabijheid van een stenen Tempel te leven maar om de Offertafel des Heren tot middelpunt uws levens te maken, uw leven in het leven van Jezus Christus, Die op een geheimvolle wijze met uw wezen verenigd is, te doen opgaan.
Moge uw leven door de offers, die gij uit liefde tot Hem zult brengen, getuigenis afleggen van de overwinning, welke het Heilig Sacrament over uwe zelfzucht behaald heeft.
Ik zal u de genade verlenen om zich te kunnen voeren naar de top der hoogste volmaaktheid.
Print vriendelijke versie