8 september 1983 – 00.11

“Gegroet gij allen die Mij lief zijn !”
Waarheen uw ogen gericht zullen zijn en wààr zij mensen ontmoeten, allen behoren aan Mij. Want Zij die de Naam “Maria” ontving bij Haar Geboorte, Zij is Uw aller Moeder.
Neem dan een weinig tijd, niet alleen om naar Haar uitspraken te luisteren, maar ook om deze te willen verstaan en ze vervolgens te beamen.
Allereerst moet gij bereid zijn om te delen met uw evennaaste. Dit kunt u doen door te bidden in vereniging met elkander. Samen kunt gij dan Gods Barmhartigheid verwachten en samen zult gij elke bittere teleurstelling overwinnen door meer openheid te bieden voor elkaar.
Wanneer ge deze dan beleeft om het leven niet meer aan te kunnen, zoals het van u gevraagd wordt, ga dan naar de Grootste Wegwijzer, de Geest van Raad en Sterkte. Deze H.Geest laat u denken en handelen in waarheid en liefde. Diezelfde H.Geest wordt u medegedeeld door de H.Eucharistie, dat telkens op onbloedige wijze een hernieuwing is van Zijn Kruisoffer. Mocht gij hieraan twijfelen, door geen zekerheid te bezitten dat Jezus Christus waarlijk onder elk Heilig Offer van de Heilige Consecratie tegenwoordig is, dan is er geen geloof. Dan blijft er alleen een mening over, een opinie.
Het kan voorkomen, dat het geloof wordt ondermijnd door vrijwillige twijfels, al kunnen deze natuurlijkerwijze in het hart van de mens opkomen, volgt beslist uit het feit, dat de zekerheid die het geloof biedt, geen zekerheid is die steunt op inzicht.
Het geloof is een genade. Weest geen brengers van twijfels, maar die van de waarachtigheden van het H.Geloof.
Een geboortedag vieren is telkens een nieuwe fase van geluk voor de mens die het beleeft. Waarom durft de mens vaak met geen woord te spreken over zijn leeftijd ? Moet men zich schamen voor de jaren die God hem gegeven heeft ? Hoevelen sterven jong of krijgen zelfs de kans niet om geboren te mogen worden.
Het huwelijk is eerst en vooral het zinnebeeld van een nieuwe schepping voor de man en vrouw door het Heilig Sacrament.
Zij beloven elkander trouw tot de dood hen scheidt.
Zij beloven door de eed aan God uit de vraag van de Priester, dat zij de kinderen die hen door het samensmelten van twee lichamen zullen geschonken worden ook op te voeden naar het geloof waar zij zelf mee verrijkt werden. Ieder huwelijk, waar man of vrouw alleen aan zichzelf denken en tijdens de geneugten de vruchtbaarheid van het samenzijn verwerpen, zal de ware liefde tot elkaar snel verliezen. Zulk een huwelijk kan dan wel door man en vrouw gesloten zijn, maar heeft nooit de geldigheid bekomen met de zegen van de Priester, welke steeds God vertegenwoordigt.
Men doet er dan zelfs beter aan dit te laten ontbinden bij de wet.
Bij de Kerk is het nimmer een geldig verbond geweest en zo begaat men elke dag meer kwaad om bij elkander te blijven dan ieder zijn eigen weg te gaan.
Dit zal daarom bij God ook niet gezien worden als een ontvangen Sacrament. Het betreft hier meer een samenwonen van man en vrouw.
De geboorte van een kind moet een feest zijn voor de verwekkers van deze kleine en dan zal het voor de boreling een steeds verheven en terugkerende herinnering blijven, daar twee mensen ervoor zorgden, dat zijn bestaan om te leven, mede door de liefde van een gemeenschapsdaad, verwekt werd.
Dikwijls vermoeden de twee geliefden nauwelijks aan het Altaar de enorme omvang van hun beloften.
Als Paulus de mannen maant hun vrouwen lief te hebben zoals Christus Zijn Kerk heeft liefgehad en Zichzelf voor Haar opofferde, wordt hij als het ware vervolgd door het symbool en de mate van opoffering.
Zelfs een Priester, die tijdens Zijn Heilige Wijding zijn trouw aan God beloofde, maar dit zijn gehele aardse leven niet waar kan maken, doet er beter aan deze heilige eed te verbreken, dan maar door te gaan met ondeugdelijkheden, welke somstijd tot grove zonden kunnen leiden.
Bidt daarom kinderen, dat geen enkele gezworen belofte gebroken gaat worden, omdat men zijn eens gedane trouw niet nakomt of beleven wil.
Bidt wanneer u deze Mijner Woorden onder ogen krijgt het hele Rozenkransgebed om te voorkomen, dat uw medemens het eens gegeven woord aan God, Uw en zijn Schepper, verbreken zal.
Niet alwie tot de Allerhoogste zegt : “Heer, Heer”, zal het Rijk der Hemelen binnengaan, maar hij die de geboden onderhoudt en daardoor de wil van de Vader volbrengt.
Als de mens zijn nood te laat inziet, kan het bloed niet meer kruipen waar het had willen gaan, want dan zal er geen redding meer mogelijk zijn.
Laat u daarom niet behoren tot hen die Gods Oneindige Barmhartigheid niet willen zien, maar red u en de uwen.
Bidt God om de Zegen te verkrijgen die gij nodig hebt !
Dag !

Aanmelden voor de nieuwsbrief