Alleen tot hen die dit nog durven te lezen en geloven, dat hun Hemelse Moeder telkenmale de aarde weer bezoekt om Haar Boodschap te brengen en neer te laten schrijven voor al Haar kinderen, zou Ik nog blijven spreken.
Maar de mens dwingt Haar om te zwijgen, want het zijn immers alleen maar woorden die uit de Bijbel genomen zijn. Wat zou Ik anders te bieden hebben dan waarheden uit de H.Schrift, die de mensen voorhouden te geloven omdat ze van God komen.
Of …. zouden de woorden die de Priester uit zal spreken op het ogenblik van de H.Consecratie dan misschien ook nog op onwaarheden berusten ? Deze zijn immers bijna 1950 jaren geleden al gesproken en wel door de Mond van Jezus Christus Zelf.
Zij zijn weliswaar oud maar blijven telkenmale nieuw wanneer Deze onder elk H.Kruisoffer gesproken gaan worden.
Een zacht uitgesproken woord durft men nog als een Hemels gericht te beschouwen, maar wanneer de Boodschappen hard klinken, moeten zij wel van aardse mensen komen.
Ik weet, dat bij elk uwer een aangename Boodschap als een blijde verrassing in de oren klinkt.
Eigenlijk moest de mens alleen maar verheugd zijn als hij gewezen wordt op fouten en gebreken. Dan weet men immers, dat de Hemel Zich nog steeds met hem bezighoudt. Dat God begrip toont voor de ongerechtigheden van Zijn schepselen, die geboren werden.
Al Onze kinderen zijn besmet met de erfzonde, die door het H.Doopsel van elke onreinheid bevrijd wordt. In het H.Sacrament geeft Jezus Christus u, tegelijk met al Zijne verdiensten zonder enig voorbehoud, Zijn Lichaam, Zijn Bloed, Zijn Hart, Zijn Geest en Ziel, Zijne Godheid in al Haar Heerlijkheid.
Beschouw de grootheid, de heiligheid en het doel dezer gaven, opdat gij moogt delen in de voordelen van hen, die ze in een zuiver hart ontvangen.
Hoe dikwijls vraagt Jezus u vanuit Zijn Heilig Tabernakel :
“Kendet gij de gave des Hemels Mijn kind ?” Deze gave is Mijn Kruis!
Het Kruis – een voor de wereld verborgen mysterie -.
Wie zoekt en waardeert het Kruis van Jezus, tenzij de ware aanbidders in de geest en waarheid, wier getal zo klein is op aarde? Gij zoudt de waarde dezer onwaardeerbare gave niet kennen, indien Hij ze u niet leerde kennen.
Het lijden wat vaak over u komt is een onfeilbaar teken Zijner Liefde, al begrijpt gij het niet, want uwe natuur schrikt er voor terug.
De herinnering aan Zijne weldaden vordert echter, indien gij den kelk van het lijden door Zijne Voorzienigheid u aangeboden, met onderwerping aanneemt.
Neem het kruis, dat Zijn Hand u oplegt aan en Hij zal het zegenen. Wijs het daarom niet af. Want ook voor u is Hij op aarde gekomen om door Zijne Geboorte en Kruisdood u te verlossen. Hij is de Messias voor allen.
Onderwerpt u daarom met uw kinderlijk vertrouwen aan Zijn Heilige Wil, die al het lijden u overzendt. De gave des Hemels is Zijn Goddelijk, Aanbiddelijk Hart.
Op het Altaar Tegenwoordig zult ge Hem zien met de ogen des geloofs, maar het zal u nog meer treffen als Hij in de H.Communie tot u komt en nederdaalt in uw hart en hierdoor nog dieper vernederd ziet dan Hij was in de windsels Zijner Kindsheid.
Want om in u te komen wonen vernedert Hij Zich zichtbaar voor aller ogen. Hij komt niet om u te verlossen – tot dat doel werd Hij te Bethlehem geboren – maar om het onderpand der eeuwige erfenis in uw hart te leggen, wanneer gij uw geloof in Hem en uwe hoop tot Hem tot aan het einde bewaart.
Deze deugden worden door de liefde onderhouden en daar er niets is wat het hart een meer tedere liefde inboezemt dan een kind, heeft Hij Zich met de lieftallige gedaante van een kind omkleed, teneinde Zijn Liefde tot u vertrouwvoller en tederder te maken.
Gij zegt, ook liefde te geven, want gij bidt immers voor hen die in nood verkeren en zij die ziek zijn hebben uw gebed ontvangen.
Dit houdt voor elke mens een verplichting in. Tot de werken van barmhartigheid behoort ook, de zieke mens bezoeken, hem een teken van leven geven, hem opbeuren als hij moedeloos is. Iets van jezelf laten horen als ge deze beloften hebt gemaakt.
Hierin berust de echte, de ware liefde.
Een mens die ziek is, ligt te wachten en uit te kijken naar iemand die hem opbeurt.
Hoeveel vlekken rusten nog op het schamele beetje liefde, dat gij voor deze mens bezit ? Heeft hij u misschien ooit ergens in te kort gedaan ? Heeft hij u niet bijgestaan toen gij zijn hulp nodig had of zijt gij nooit behoeftig geweest ?
Dan zijt gij als kind van God verplicht Uwen Schepper te danken, dat Hij u zo rijkelijk op de wereld heeft gezet.
Maar kom, het is nog niet te laat om te beslissen. Het moet niet alleen bij uw goede wil blijven, maar het in daden omzetten.
Dat is pas de ware liefde. Deze heeft geen schel nodig om uw komst aan te kondigen. Ook Jezus kwam in stilte op aarde en nog wel in een koude, naakte stal, met enkel wat warme ademlucht van beesten om Hem heen.
Was het soms Zijn Eigen schuld, dat niemand onderdak verschafte aan Zijn Moeder, Die hoog zwanger was ?
God de Vader heeft de wedergeboorte van Zijn Zoon in het diepste geheim voorbereid, doch de Engelen konden het niet voor Zich alleen bewaren en lieten hun gezangen klinken over de velden van Bethlehem.
De Ouders van dit Goddelijk Kindje waren diep ontroerd, maar innig verheugd met zulk groot medeleven.
Laat daarom uzelve eens zien bij een hulpbehoevende. Hij wacht op uw bezoek, een beetje begrip. Het geeft hem moed en wilskracht om verder te leven, om door te gaan naar de weg die Christus voor hem heeft bereid.
De Adventstijd is er niet alleen om te bidden, maar om werken van barmhartigheden te verrichten. Zo kan het ook voor deze zieke mens Kerstmis zijn, een zalig samenzijn.
Daarvoor zal God u zegenen !
Elisabeth, dank Mijn kinderen die niets gevreesd hebben om gezamenlijk te bidden. Die gekomen zijn naar deze plaats en gebeden hebben voor het welzijn van de vele noden die er op deze wereld zijn.
Deze goede werken zijn ook werken geweest van barmhartigheid.
Voeg daarbij een bezoek gij allen of een troostwoord aan een zieke medemens, dan laat God ook Zijn Hart van Liefde spreken.
Print vriendelijke versie