Mijn beminden !
Deze nacht zal vandaag overvloeien naar de datum, waarop de Kerk Haar uitspraak deed, dat Mijn Ziel ongerept is gebleven.
Ik ben echter niet hier om over Mijn Onbevlekt Hart te spreken, maar om u allen op te sluiten in dat heel Vertrouwvolle Hart, Dat ruimte biedt aan u allen.
U behoeft geen ander land te bezoeken om Mij daar te ontmoeten, want steeds zal Ik daar wezen, waar men Mij verwacht.
U spreekt Mij aan en zegt daarmee, dat u Mij bemint. Maar dacht u werkelijk, dat u Mij uw liefde aanbiedt, als ge ter plaatse, waar u dit bevestigt, op hetzelfde ogenblik een afkeer hebt tegenover uwen broeder en zuster ? Liefde vraagt vooral : gerechtigheid.
Als u rechtvaardig en liefdevol door het leven wilt gaan, moet ge ook kunnen luisteren naar de nood van de hulpbehoevende mens.
Hulpbehoevend kan dan wel lichamelijk zijn, doch ook op geestelijk niveau heeft elke naaste uw hulp nodig. Jezus laat Mij zeggen tegen u : “Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen op te roepen, maar zondaars “! Vreest daarom niet, wanneer u met de diepste overtuiging ervan bewust bent, dat uzelf daar bij hoort.
Jezus houdt van u ! Hij zal ver gaan om je te zoeken als je verdwaald bent. Hij is een God van menselijke liefde. Hij is precies zoals Zijn Vader tot Wie Hij u leert spreken als tot “Onze Vader”. Hij houdt van u evenals u van Hem houdt, al hebt ge Hem dan nog nooit met het menselijke oog gezien.
U kunt God het beste voorstellen als een grote sfeervolle bol.
Door de liefde mag de mens in deze sfeer binnentreden tot aan de kern. En naarmate gij doorloopt lijkt het u, als zou Gods wereld uitdeinen. En dat is ook zo, want in de ogen van de liefhebbende mens, wordt God steeds meer beminnenswaardiger.
Hoe meer u God bezit, hoe vaker gij ook bemerkt, dat God steeds verder gaat. Genadig opgenomen in Gods Eigen Leven, deelt u in God en verlangt zelfs meer naar Hem. De sfeer wordt zo alsmaar groter.
De mens trekt verder weg uit zijn eigen wereld. Maar toch deinst Gods Ruimte aldoor uit, rondom deze mens. Zo komt het diepste van God, het middelste middelpunt steeds verder te liggen.
Weliswaar beweegt de mens zich door de liefde onophoudend vooruit, maar door de uitdeinende kracht die hem terzelfdertijd maar in Gods Wereld inwikkelt, beweegt Gods diepste dal zich nog vlugger van hem weg.
Tegenover de onmacht God ooit waardig genoeg lief te hebben op deze aarde, zelfs als alle kansen der liefde zouden uitgebaat worden – en dan meer dan ooit – blijft alleen het vertrouwvolle gebed over, dat God het onmogelijke mogelijk zal maken en Zichzelf ineens en in alle volheid aan de minnende mens zal mededelen, ook al kan deze niet begrijpen hoe dit geschieden zal.
Hoe meer u lief heeft, hoe meer u wilt beminnen.
Als u uw menselijke zwakheid kent, maar ook weet te aanvaarden, zal de liefde “hoop” worden op God.
Deze liefdevolle Vader zal dit alles aanvullen met de totale Gave van Zichzelf.
Hoop is de liefde, die bloeien gaat, niets meer hopen zou de liefde geheel uitdoven.
Denk ook aan hen, die op wrede wijze gemarteld en gedood worden.
Bidt voor hun beulen, opdat ook zij het ware licht mogen ontdekken van de liefde van God, Die ook hun Vader is. Het zal moeilijk zijn om dit uit liefde voor hen te willen doen.
U zult u wellicht afvragen waarom Ik zulk een diepe woordkeuze neem, die velen niet zullen begrijpen.
Omdat elkeen zal moeten toegeven, dat zulk een eenvoudige ziel dit alles niet zelf verzonnen heeft en zeer zeker niet overneemt van andere genadeoorden.
Moet u als Vader en Moeder niet vaak dezelfde vermaningen geven aan uw kind, of steeds opnieuw diezelfde liefdesuitingen geven ?
Zoudt u dit alles neerzetten op papier, terwijl Mijn pelgrimerende kinderen bidden en zingen ?
Dit heeft een diepe kern, wat door velen nooit begrepen zal worden.
Weet, dat Ik zal blijven spreken, ook als Elisabeth het zwijgen zal worden opgelegd door de Overheid.
Bidt veel voor hen die niet willen begrijpen.
Bidt, dat ook hun ogen mogen opengaan voor de waarachtigheid van deze bedeplaats, waar de Moeder van Jezus tot de mensheid spreekt. En niet alleen voor het land van herkomst, als de plaats die door de Turris Davidica bezocht wordt, maar zover als Mijn Woorden reiken kunnen.
Men zegt, Elisabeth zou dit alles zo maar neerschrijven, daar zij niet wil aansluiten bij de “Oorden”.
Neen ! Het aaneenkoppelen van genadeoorden is nimmer een Hemelse uitspraak, noch minder een bevel geweest, maar wel verlangt “Onze Vader”, dat u allen blijft : broeders en zusters van elkander.
Draag daarom uw liefde over in die harten, dan zal deze bron van liefde aan Kern bezitten, welke voortkomt van de Vader naar de Zoon en uit de H.Geest.
Geloof, hoop en liefde zal u nimmer ontnomen worden.
Dit wil Ik u zeggen : “Als het van de mensen komt, loopt het vanzelf wel spaak, maar als het van God komt, houdt niemand het goede tegen !”
De nieuwe Gebedenprentjes hebben vandaag de zegen ontvangen. Verspreidt deze veelvuldig, om vooruitlopend aan de mens in wording, uw eerste liefdedaad te stellen.
Moge “Onze Vader” u allen zegenen door de Handen die Gezalfd zijn om Herder te zijn en Behoeder van u allen.
En moge deze, Mijn Priesterzoon, met Zijn zegenend Gebaar u allen onder Mijn Bescherming stellen.
Ik groet u allen als Toren van David ! Dag kinderen !
Print vriendelijke versie