30 augustus 1987 – 14.00

Kinderen, wederom is Uw aller Moeder weer in uw midden.
Wellicht zult u Mijn Woorden niet altijd gaan ontvangen, omdat u ook voor deze plaats de ontrading zal horen, haar nog aan te doen.
Ontelbare keren hebben de meesten van u al reeds jaren deze Bedeplaats bezocht. U zult de vraag stellen : Wat vindt de Kerk eigenlijk wat wenselijk is en bewaarheid wordt van het door de Paus uitgesproken Mariajaar ?
Is dit alleen bedoeld om de velen nog lang niet erkende Bedevaartsplaatsen recht te trekken, dan wel omver te werpen ?
Uw levensweg wordt er alleen al nog vermoeiender door.
Hoe dikwijls wordt de klacht geuit : “Heer laat mij sterven !”
Wendt een blik op uwe ellenden, teneinde Jezus beter te begrijpen.
Men zondigt uit zwakheid, maar ook dikwijls uit boosheid. Hoeveel genaden, die verloren gingen ! Hoeveel inwendige verlichtingen uitgedoofd, hoeveel goede opwellingen onderdrukt en hoeveel nuttige wenken afgeslagen ?
Hoe vaak heb Ik reeds gesproken, doch Mijn Boodschappen worden niet door iedereen au serieux genomen. Vele malen worden deze bespot of gelaakt. Toch behoren al deze mensen aan “Degene” van Wien alle Heiligheid voortkomt.
Men heeft Den Rechtvaardige bij uitnemendheid tot Verlosser en Voorbeeld en neemt deel in de gemeenschap der Heiligen !
De Calvarieberg is overal opgericht en de Rijke Bron van Zijn Goddelijk Bloed vloeit steeds Barmhartig op uw zielen.
In de Heilige Mis vindt u al de Schatten van Zijn Lijden, zodat Hij met volle waarheid, altijd door, voor uwe zaligheid wordt opgeofferd.
Indien uw zonden door de Woorden der Absolutie even snel verdwijnen als een vonk die in het water valt, zal uwe ziel dan in Het H.Sacrificie der Mis niet met Zijn Bloed overstroomd en van al haar vlekken gezuiverd worden ?
Eén blik schier naar Het Tabernakel gericht, geeft aan uw ziel de kracht, aan uw hart den moed en het vertrouwen weder.
Gij zijt nooit verlaten. De Goddelijke Gemeenzaamheid, die door de H.Communie tussen Jezus en u in het leven wordt geroepen, ontneemt aan uw uitwendige verlatenheid alle bitterheid. Hebt u dit niet duizendmaal ondervonden ?
Wanneer gij ter Heilige Tafel gaat, biedt gij den Heer uw schuldbelijdenis aan. Voordat gij Hem moogt ontvangen smeek dan : “Heer, ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt, maar spreek en mijn ziel zal gezond worden “.
Zeg niet : “en ik zal gezond worden “, want het gaat om uw ziel en niet om het lichaam. Waarom moeten alle smeekbeden worden ingekort?
De Hemelse Vader ontneemt u geen krimp van Zijn Oneindige Barmhar-tigheid.
Gij allen zijt mensen in Christus; door uwe vereniging met Hem wordt u nu reeds de mogelijkheid geboden van een kennis Gods in de duisternis van het geloof, die vatbaar is voor oneindige verdieping.
Het Paradijs ( dat is de staat van intimiteit met God ) door Adam verloren, wordt u wedergegeven in Christus, niet ineens in zijn totaliteit, maar als door een geleidelijke herovering, naarmate Christus Geest in u overheerst en het vlees wordt gekruisigd.
Ook uw zwakheid moet alle eer geven aan God, maar mag u niet beletten zulk een heerlijke hoop te koesteren als u in Christus werd geschonken.
Dit is ook in het geestelijk leven de moeilijkste les en misschien wel de noodzakelijkste, te begrijpen, dat zwakheid geen beletsel is voor Gods Genade, maar het tegendeel.
God bouwt met puin en Hij moet het wel.
Want wat menselijkerwijze gesproken bruikbaar lijkt, wordt gewoonlijk onbruikbaar door eigenwaan. Zelfgerechtigheid en geestelijke trots zijn het eigenlijke obstakel voor de genade. Zwakheid zeer zeker niet, daar de genade haar veronderstelt en daar zwakheid geen basis levert voor de hoogmoed.
Kinderen, blijft vertrouwen op Gods Barmhartigheid waarover gij ook bij Hem aanklopt. Vertrouwen op Zijn Genade is het beslissende geheim der heiligheid.
De mens lijdt meestal aan het misverstand, dat de heiligen en alle vrienden Gods sterke zielen zijn, mensen van een ander slag dan u. Deze gedachte vloeit voort uit de fundamentele misvatting, dat de heiligheid het resultaat zou zijn van menselijke inspanning.
Toch heeft Jezus het zo duidelijk gezegd : “Zonder Mij kunt gij niets “.
Gods vrienden hebben zich geheiligd niet ondanks, maar door hun zwakheden, omdat deze hen ootmoedig maakten en nederig van hart.
Kinderen bidt en leert anderen meebidden, dat de uitspraak van de Paus geheiligd wordt. Want niet alle Kardinalen, Bisschoppen en Zieleherders zijn ware toehoorders. Uw gebed kan hun sterken om de hoogste graad van liefde te bereiken. De charitas. Bij haar vergeleken valt alles in het niet, ook de meest sublieme wondermacht en de heldhaftigste prestaties.
Een mens kan zich altijd wijsmaken, dat hij God bemint, maar veel moeilijker dat hij zijn naaste liefheeft.
Bidt voor de zielzorgers in de Missielanden, waaronder ook in deze huidige tijd uw land valt.
Heer, red Nederland door de Zegenrijke Handen van de zonen van Uw Kerk en help ons door de Voorspraak van Uw Moeder. Dag !

Aanmelden voor de nieuwsbrief