Wederom gaf God de Vader Mij toestemming om u toe te spreken.
Iemand die zijn naaste bijstaat in zijn verdriet heeft meer goed gedaan dan de rijkaard die een kathedraal zou laten bouwen van goud en in die kathedraal liet bidden en zingen tot aan de jongste dag.
Want dit is wat de Zoon Gods zegt : “Ik heb niet geleden en ben niet gestorven voor die schoonheid, al wordt er gebeden en gezongen, maar omwille van de mens.”
Dat neemt niet weg, dat de mens niet hoeft te bidden. Bidden is praten, in de hoop te worden gehoord.
Zo deelt men in Gods Werk. Je bekeren in de zin van de Bijbel betekent : je niet afsluiten als God je roept, maar erop ingaan om je leven door Zijn Liefde te laten bepalen, om die liefde te kunnen beantwoorden.
God is de Vader van alle mensen.
Als een medemens u teleurstelt wordt dat voor Gods Ogen draagbaar, want zijn tekortschieten versmelt dan met uw eigen tekorten.
Ziedaar Het Hart, Dat de mensen zozeer bemind heeft en door hen zo weinig bemind wordt.
Het Hart van Jezus is een altijd geopend toevluchtsoord; hoe weinigen echter treden Het binnen !
De reden dezer zo algemene verwijdering is hierin gelegen, wijl de toegang tot dit Hart een wonde is. Vele mensen schuwen de verwondingen en het lijden. Men treedt dit Goddelijk Hart niet binnen, zonder enig deel te hebben in Zijn Smarten.
De liefde is een vlam, die alles wat zij aanraakt verteert.
Met alles tevreden, evenals in Zijn Leven op aarde vraagt Het slechts uw liefde. En kunt gij dat weigeren ?
“Eén der soldaten”, zegt Johannes, “opende met een lans de Zijde van Jezus”.
Hij bedient zich met opzet van dit woord, hij zegt niet : de soldaat verwondde de Zijde van Jezus, maar : hij opende ze, als om de deur des eeuwigen levens wijd open te zetten – “en terstond vloeide er Bloed en Water uit “.
Uit deze Wonde ontspruiten de Sacramenten, zonder welke men niet tot het leven kan geraken. Het Water werd vergoten, om uwe zielen door de boetvaardigheid te reinigen, Het Bloed, om ze vrij te kopen en te voeden.
Laat het u niet genoeg zijn, deze Wonden met aandacht te beschouwen, dring ook diep in deze Goddelijke Zijde door en laat uw hart meer in Jezus dan in uzelf verblijven.
De Smarten van Jezus’ Hart zullen het uwe meer tot medelijden bewegen en het gevoel van medelijden, dat uit lijden en de ellende van anderen voortkomt, is nooit zonder liefde.
Bemint gij Jezus, dan hebt gij medelijden met Zijn Smarten en is uw medelijden groot, dan zal het ook een grote liefde in u opwekken.
Jezus heeft Zich aan u gegeven om in uw ziel de leegte aan te vullen die de dood van dierbare betrekkingen daar heeft achtergelaten en in u het leed, met dit leven onafscheidbaar verbonden, te troosten.
Zorg er in uwe verlatenheid voor niet enkel op de bevordering van uw eigen zieleheil bedacht te zijn, zonder u om het eeuwig welzijn van anderen te bekommeren.
Jezus zegt verder : “Ik ben de Wijnstok, gij zijt de ranken “.
Dit Woord verklaart volkomen de mening des Heren, uitgedrukt in deze bede : “Blijft in Mij en Ik in u “.
Gelijk de sappen uit de wortelen van den Wijnstok door de takken heenvloeien, zo voedt Jezus allen als Zijne ranken met de levenssappen Zijner Genade; door het nuttigen van Zijn Vlees en Bloed wordt het leven uwer zielen onderhouden, hare krachten steeds vermeerderd.
Als Jezus de Stam is en u de ranken zijt, dan deelt Hij u Zijn Leven mede en Zijn Geest met Diens gaven en genaden en de vruchten welke zij voortbrengen.
Gelijk de Wijnstok veelvuldige zorg vereist om vruchten voort te brengen, evenzo noodzakelijk is het werk des Heren in uw zielen.
Wat al gebreken te besnoeien, wat al schadelijke wortelen af te snijden, wat al ijdelheden als onnutte bladeren uit de weg te ruimen.
Niet alleen moet wat slecht, wat gevaarlijk is, verwoest, maar ook de al te grote begeerte om vrome wensen ten uitvoer te brengen, moet onderdrukt worden.
Gelijk de tak onfeilbaar zeker verdort van het ogenblik, dat hij niet meer met de wijnstok is verenigd, zo is ook uwe ziel, wanneer zij door een doodzonde van Jezus gescheiden is, een dode tak.
Is zij echter met Jezus verenigd, dan draagt zij vruchten voor het eeuwige leven.
Kinderen bidt het Rozenkransgebed. Laat u niet misleiden als zou Ik alleen nog spreken in Medjugorge, want zolang als de mens onwillig is, blijf Ik proberen hem te winnen voor het Vaderhuis, Het Rijk Gods.
Waarom zoudt u verre reizen maken om Mij daar misschien te ontmoeten, zoals Dozulé.
Gelooft u waarachtig, dat Mijn Zoon zulk een kruis wil geplaatst zien als nooit vertoond ?
Zoudt u Jezus, de Corpus aan de kruisbalk, nog zien kunnen, als de grootte van zulk een kruis zo hoog zou zijn als wat men u voorhoudt?
Geef den “boze” geen kans om u in verleiding te brengen, maar vlucht in de schaduw van de Toren, Die Haar Licht verspreidt tussen de vleugelen van het gewelf, dat vrede brengt over alle volkeren der aarde.
Kinderen, de Heer zal met u zijn en moge de Zegen van Zijn Kostbaar Lichaam en Bloed u bereiken door de Hand van Mijn Priesterzoon.
Ik groet u voor zeer lange tijd ! Vaarwel !
Print vriendelijke versie