Kinderen, gij die komt en gaat naar en van het Genadeoord, uw verlangen zal steeds blijven uitgaan naar gebed.
Het komt voor, dat de verdrukking waaronder het gebed in deze samenleving lijdt, op een of andere wijze samenhangt met een te geringe waardering voor iets heel fundamenteels in de mens, nl. zijn hunkering om bijstand in zijn noden, zijn opstandigheid vanwege voortdurend hulpbehoevend te zijn, maar bijzonder zijn dankbaarheid uitend naar iemand die hem begrijpt.
Er is behoefte aan meer ruimte voor het gemoed. Het leven is innerlijk verschraald. Velen verlangen weer naar de tijd van vroeger, want het klimaat van de hedendaagse maatschappij, maar ook de stroomversnelling waarin het Kerkelijk leven terecht is gekomen, heeft het gemak waarmee velen onder u eertijds baden, plaats doen maken voor hulpeloosheid.
Sommigen voelen zich zelfs onthand, in de steek gelaten, ongeborgen. Allerlei vertrouwde steunpunten lijken weggevallen. In de jaren rond 1950 ademde alles in de kerkdiensten het Sacrale; de taal, de stilte, de vertrouwde formules, de zang, de vaste feestdagen als Zondagsviering in het jaar.
Op de achtergrond is geraakt, het knielen in de Kerk, de gevouwen handen, het hoofd buigend bij het uitspreken van de Zoete Naam Jezus, zich op de borst kloppen, de blik richten naar Het Tabernakel, Wat toen nog de Plaats wist op het Hoogaltaar.
Het is allemaal verdwenen. Het Tabernakel is verschoven naar de zijbeuk van de Kerk. Het Middelpunt der mensen, Waar alles om draait is nu aan het oog der mensen onttrokken, verborgen. Het moet niet zo nodig meer.
Diegenen onder u, die deze herinnering aan vroeger niet koesteren, voelen zich dikwijls onwennig als het om bidden gaat.
De verregaande rationalisering ook van het kerkelijk leven, heeft bij hen de vertrouwdheid met het gebed eerder ondermijnd dan bevorderd.
Is de mens evenwel niet ook een wezen van verlangen naar ? Het is verblijdend te mogen vaststellen hoe velen zich niet door ongunstige omstandigheden uit het veld laten slaan. Hun pogen de onderwaardering van het innerlijk leven te boven te komen betekent een grote stimulans voor u allen om in de ondervonden tegenwind eerder een uitdaging dan een belemmering te zien.
Wel moet men bidden, zelf doen, zelf aanleren. Geen mens kan de inspanning van het bidden van iemand overnemen. Er is geen weg achterom. Het gebed wortelt in de humuslaag van gewoon menselijke ervaring. Het wordt geboren in de aandachtige beschouwing van dingen, mensen en gebeurtenissen. Werktuigelijk alles incasseren, het eigen bestaan inbegrepen, – als ware het vanzelfsprekend en kwam het een mens zonder meer toe -, maakt ieder bidden in de kiem onmogelijk.
Gebed kan alleen maar ontluiken en in leven blijven bij de gratie van verwondering, bij de gratie van een strijd tegen oppervlakkigheid. Een mens begint zichzelf dan pas realistisch te zien, als hij ophoudt zichzelf als eigenaar tegemoet te treden.
Vele wegen kunnen tot het besef leiden, dat het bestaan iemand niet in eigendom toebehoort. Elk leven behoort alleen de Schepper toe, ook het nog ongeboren kind.
Luister naar Hem, Jezus Christus. Bidden is niet alleen spreken.
Bidden is ook stil worden, een poging om de weg te effenen voor God. Maar bidden is behalve spreken en zingen of denken ook ruimte scheppen, stil worden. Luisteren wordt wel bemoeilijkt. Overal klinkt ongevraagd opvullende muziek die uw gevoeligheid eerder dooft dan bevordert. Bidden, mits beoefend, groeit met de mens mee, het maakt hem rijp om naar de volmaaktheid te streven.
We zijn op weg naar de maand van de Rozenkrans, oktober.
Als u de geheimen van de Rozenkrans niet van buiten kent, vraag dan hier naar het boekje of het bandje met de Rozenkransgebeden erop van hieruit. Neem de tijd om te bidden en te luisteren naar Hem Die ons allen het “Onze Vader” leerde.
Wanneer u door de dag niet aan bidden toekomt, doe het dan wanneer u niet kunt slapen of wel als gij ‘s-nachts op reis bent, want rond die tijd wordt in uw land het meeste kwaad bedreven wat geen daglicht kan verdragen.
Blijf vertrouwen op Uwen Schepper en Verlosser en roep Mij bij Mijn Naam als gij niet bidden kunt, dan zal Ik er zijn om u Licht te schenken, vanuit Mijn Toren.
Moge de Heilige Drievuldigheid u zegenen door de Handen van Mijn Priesterzoon en met Mijn Liefde. Ave !
Print vriendelijke versie