27 april 1986 – 14.05

Geliefde kinderkens !
Jullie hebben Mij verrast en blij gemaakt, dat u vandaag voor de 50ste maal vanuit en door Brabant per bedevaartbus naar hier zijt gekomen.
Velen zijn er vaak op eigen gelegenheid. Toch verheugt het Mij ten zeerste, als u verenigd in gebed deze reis gezamenlijk aflegt. Want dan pas is het een echte pelgrimstocht.
Ik weet, dat u vol verlangen uitziet naar de komst van Uw aller Moeder, omdat Ik door Mijn bezoek aan deze plaats steeds weer Woorden naar u richt, die vaak op uw ondervindingen betrekking hebben.
Ik zie uw blijde gezichten en hoor uw verzuchtingen naar Mijn Hart keren. Opnieuw vraag Ik u hebt elkander lief en toon begrip voor het kleine mensje-in-wording, opdat het zijn geborgen plekje in de moederschoot niet hoeft af te staan om zijn leven te geven door zijn moordenaars.
Met politiek zal Ik Mij nimmer uitlaten, maar als het om abortus gaat en euthanasie, laat Ik Mijn Stem horen voor allen die luisteren willen.
Weldra gaan de stembussen weer open en u vraagt zich af welke partij u kiezen zult. Bij de laatste stemming heb Ik er met nadruk op gewezen te kiezen voor de partij “God met ons !”
Is er voor u geen gelegenheid om daarop het hokje rood te maken, blijf dan liever thuis en teken nooit voor die partijen die abortus en/of euthanasie legaliseren, want als u daar uw stem aan geeft, verleent u steun aan de moordenaars.
Ik geloof in God is het eerste woord van het Credo.
Indien dit woord geen werkelijke inhoud heeft, dan hebben de overige uitspraken van uw geloofsbelijdenis geen enkele waarde meer.
Is Christus niet God, omdat dit laatste woord in uw geest niet iets werkelijks betekent, dan gaat alles van het Christendom teniet.
De Schrift en de Kerk leren u wie God is. Zou u daar machteloos tegenover staan ?
Indien de Heer niet door een lange en oneindig geduldige pedagogie de mensen geleerd had deze geheiligde Naam te spellen, zou er geen Evangelie zijn. Alwie naar Jezus luistert of het Nieuwe Testament leest en niet weet te zien, dat deze woorden een tot in het oneindige voortdurende weerklanken zijn van het Mysterie van God, de Schepper en het hoogste Voorwerp van liefde, voor hem zijn alle woorden, waardoor dat Mysterie hem nabij komt, volstrekt holle klanken.
Leef uit liefde en gij zult overwinnen, ook als je eens verslagen wordt in de strijd van je innerlijk leven.
Laat je hart overlopen van liefde en dankbaarheid als je overweegt hoe de genade van God je iedere dag weer bevrijdt uit de valstrikken van de vijand die hij voor je uitzet.
Bekritiseren en vernielen is niet moeilijk; de minst geschoolde metselaar kan zijn beitel in de edelste en mooiste steen van een kathedraal slaan. Maar bouwen, dat is een werk waar meesters bij nodig zijn.
Wees nederig. Verlang niet te zijn als die vergulde windwijzer bovenop een hoog gebouw. Hij mag nog zo glanzen en nog zo hoog staan, voor de stevigheid van het gebouw is hij van geen betekenis.
Wees veeleer als de verborgen fundering onder de grond, waar niemand je ziet, dan zal, dank zij u, het huis niet instorten.
Een diepgaand en algemeen-verspreid kweken van het Godsbesef zou nodig zijn in het belang van een goed-beleefde Zondag.
God is de soevereine Meester, wiens glorie u bovenal dierbaar moet zijn. Maar Hij is ook de Schepper, wiens vaderlijke Voorzienigheid de voortdurende diepste bron is van al uw goed van wat in de loop van een week uit uw handen kwam, van die handen zelf en van de geest die ze leidt en van heel de activiteit die deze instrumenten ontplooien.
Indien niets u ontbroken heeft, dan is dat allereerst omdat God u niet ontbrak. Elke daad, elk werk, elk leven dat mooi en goed en echt christelijk is, draagt steeds dit dubbel teken : Liefde en Offer.
Heel de drang van de natuur wil het tweede, het offer, uitbannen of althans versluieren en doen vergeten. Men wil wel beminnen, maar niet lijden.
Door in je verdriet met Jezus’ Lijden mee te voelen kom je open voor de liefde waarmee Hij dit alles voor u over had en verduurde.
Lijden zonder liefde is onmenselijk en voert tot van alles : moedeloosheid, passieve berusting, wanhoop. Dat is onmenselijk en nog minder is het christelijk.
Lijden is maar een stuk van het Kruis, het is er alleen het hout van.
Op het Kruis is de Gekruisigde Jezus Christus, dat lijden is de grondstof voor liefde.
Het kruis vertoont zich in allerlei vormen, de meest ergerlijke zullen ook het meest verdienen “Kruisen” genoemd te worden.
Niemand kan zeggen, dat hij dit weet; het Kruis, evenals Jezus, wordt alle dagen opnieuw ontdekt. Alle dagen verrast het.
Mocht het Kruis u tegenkomen weet dan, dat God het zo gewild heeft en dat Hij verwacht, dat u alles uit Zijn Hand wilt aanvaarden.
Kinderen, God zal u zegenen door de Handen van Zijn Herders, Mijn Priesterzonen.
Ook, nu gij een Priester in uw midden weet, zal deze zegen op u neerkomen.
In dank voor uw komst, uw gebed, de vele bloemen en kaarsen, Mij ter ere, sluit Ik u gaarne in Mijn Armen om u tegen alle boosheid te laten voelen Mijn Moederhart en naast de zegen van Mijn Priesterzoon voor u, zal Ik u gadeslaan en vergezellen op uw heenreis.
Moge de Vader Mij die kracht verlenen.

Aanmelden voor de nieuwsbrief