Mijn kinderen, Jezus verlangde vurig om in de wereld te verschijnen
naarmate de tijd Zijner geboorte naderde. Hoe kan een moeder haar
pasgeboren kind alleen laten en vooral het Wichtje dat geboren moest
worden in een koude naakte stal ? De wereld bereidde Hem een kribbe
welke Hij aannam omdat Hij van begeerte brandde om de ellende te delen
met Zijn broeders en zusters. Wanneer Hij door de Heilige Communie Zijn
intrek wil nemen in Uw harten kiest Hij wederom de laagste plaats.
Onderwerpt U daarom volkomen aan de beschikkingen Zijner
Voorzienigheid, hetzij gij hoog of laag geplaatst wordt. Wat maakt het
uit indien Zijn Hand U maar geleidt en Hij maar bij U blijft. Biedt Hem
uw hart aan als de wieg waarin Hij moge rusten en uw oefeningen van
deugd als de windsels die Hem geestelijker wijze omkleden. Hij komt niet
op aarde om u te verlossen (tot dat doel werd Hij te Bethlehem geboren)
maar ook om het onderpand der eeuwige erfenis in uw harten te leggen,
wanneer gij uw geloof in u en uw hoop tot aan het einde bewaart. Deze
deugden worden door de liefde onderhouden. En daar er niets is wat het
hart een meer tedere liefde inboezemt dan een kind, heeft Hij Zich met
de lieftallige gedaante van een kind omkleedt teneinde uw liefde tot Hem
vertrouwvoller en tederder te maken. Gij zegt Jezus lief te hebben, ja
alles te willen geven om Hem daarmee te vereren. Hebt gij er wel eens
aan gedacht dat uw bezittingen overvloedig zijn, meer nog dan
noodzakelijk is ? Hoe denkt gij over uw medebroeders die in de
allergrootste nood verkeren ? Gij bidt voor hen want dat zegt uw hart.
Gij zet wellicht de kaars voor het raam voor de noodlijdenden in Polen,
omdat men dat vroeg. Wat zegt voor hen een kaars als het alleen daarbij
blijft . Als gij meer kledingstukken bezit dan het strikt noodzakelijke
geef deze dan weg om te delen, want Kerstmis is niet om te genieten voor
uzelf, te nemen waar gij zo gaarne naar verlangt, te eten aan een
overvolle maaltijd, maar om te breken en te delen met de
hulpbehoevenden. Dan zal er pas vrede in uw hart kunnen zijn. Kunt gij
zeggen gelukkig te zijn als gij een overvloedig bezit als eigendom mag
beschouwen ? Zijt gij niet veeleer voldaan, tevreden, als gij deelt met
hen die hunkeren naar een heel klein begrip, mede mogen delen en
ontvangen? Hoe groot is uw woning en hoe klein de stal van Jezus en
nietig het bezit van de daklozen. Hoevelen moeten rond zien te komen met
minder dan een minimum salaris, terwijl het uwe het maximum verre soms
overschrijdt. Een kleinigheid afgestaan aan uw medemens betekent niets
voor u maar veel voor hen die niets bezitten. Hoe en waarom, denkt ge,
kunt gij klagen als gij het een beetje moeilijk hebt, al meent gij
misschien dat het een te zware opgave is. Kijk eens naar hen die hun
kruis met moeite torsen en toch de Heer blijven loven en danken voor hun
schamel bezit. Kerstmis, een tijd van vrede, dagen van rust en
ontspanning, voor velen een overvolle dis, is dat vrede op aarde ?
Waarom is er oorlog ? Waarom haat, nijd, die jalouzie ? Omdat zij armoe
hebben, koude en ontberingen. Maak niet alleen voor de kersttijd uw
beloftes, maar probeer die ook waar te maken. Want dan zal de zegen van
het Kind in de kribbe over u neerkomen naast die van hen die u zegenen
na het Heilig Misoffer. Wanneer dan een Mijner Priesterzonen u zegent,
kniel dan, zodat Ik tesamen met hem u zegenen zal. Doe dit met een
oprecht verlangen om daardoor de noden te lenigen van velen die
behoeftig zijn. + De Vader, Zoon en Heilige Geest mogen over u
nederdalen met Hun genadenstralen en de harten van u zullen daardoor
bevredigd zijn en warmte uitstralen. Dag kinderen !
-1
-1
1
0
boodschappen archief 1981
boodschappen archief 1981
Print vriendelijke versie