Kinderen zetten zich dagen tevoren reeds in beweging als er een bijzonder feest in aantocht is.
Voor de een is het een heugelijke dag en voor de andere mens misschien een blijvende droeve herinnering.
Een moeder vraagt meestal om er toch niet zo’n drukte van te maken, het hoeft voor haar niet. Eerder nog zal zij zeggen : “Bidt maar voor me, opdat ik eerder nog de kunst verstaan zal, goed voor jullie te zijn !”
Bij het jongste kind zal zij op het feest verschijnen, terwijl zij voor de oudere geen plannen maakt om te gaan.
Zo is het ook bij Uw Hemelmoeder. Ten enemale zal Zij Zich op een feestdag verheugend manifesteren, terwijl Zij op een willekeurige herinneringsdag Zich niet aankondigt.
Luttele dagen geleden vierden Mijn kinderen de Grote dag waarop het Koningskind geboren werd. De meesten van u zijn dit weer vergeten. Het is voorbij; men moet er niet al te lang bij stilstaan, het gaat vervelen en er zijn nog zoveel andere zaken te regelen.
Het moet voor maandenlang uit de gedachten.
En toch is er nog Het Kind !
Bij de kribbe des Heren krijgt men een onbestemd gevoel Zijner oorspronkelijke grootheid en niemand kan ze naderen zonder zich door iets, dat hoger dan de wereld is, aangetrokken te gevoelen, zonder de opwelling ener zuivere vreugde, ener Hemelse gewaarwording, waarvan het hart nog lang de herinnering bewaart in zich te bespeuren.
Denk niet, dat Jezus in Zijne zwakheid machteloos is.
Koning in den stal, gelijk Hij het is in den Hemel, regeert Hij de wereld met Goddelijke Macht.
De Kribbe is Zijn Troon, de armoede Zijn Rijkdom, Zijn eerste smarten duiden reeds de macht aan, welke Hij op aarde zal uitoefenen. Van het koningsschap dezer wereld zal Hij niets aannemen dan een kroon van doornen. Geboren om te lijden, zal Hij sterven om te heersen.
Was Hij in de Hemel gebleven of van schitterende wolken omringd tot de mensen gekomen, wie had Hem dan durven naderen !
Nu echter kunt gij Hem op het pad van ootmoed en verachting van uw overtollige bezittingen volgen en door vurige gebeden de genade verwerven, het goede te verrichten, zonder dat een menselijk oog het ziet. Uwen Verlosser spreekt : “Ik ben gekomen om vuur op aarde te werpen !”
Reeds in den stal droeg Jezus Zich op ter verheerlijking van Zijn Vader en tot heil der wereld.
Hij dacht toen ook aan u en beval uw eeuwige zaligheid Zijn Vader aan. Teneinde het werk van Jezus voort te zetten, moet gij in uw gesprekken de eer van God en het heil der zielen steeds in het oog houden.
Hoegenaamd geen bitterheid mag in uw woorden voorkomen.
Waar zal u meer tot ijver voor het heil der zielen worden opgewekt, dan bij Zijn Kribbe, waarin Zijn Goddelijk, van liefde brandend Hart de eerste zuchten voor uwe zaligheid slaakte ?
Dit Goddelijk Kind wist reeds lang, dat gij niet ongevoelig zijt voor het geheim Zijner Geboorte.
Dikwerf stort gij liefdevolle tranen aan Zijn Voeten, wanneer Hij u opwekt de pogingen door Hem aangewend om het geloof in de zielen weer op te wekken, door gebeden en goede werken te steunen. Onder alle handelingen welke gij in uw leven verricht is er geen enkele, die meer volmaakt en tevens meer verborgen is dan de Heilige Communie.
Geen enkele oefent een zachter en tegelijk meer diepgaanden invloed uit op uw leven; maar ook geen enkele spoort u meer aan ditzelfde leven voor de ogen der mensen verborgen te houden.
En waarom dit?
Waarom zoekt de Heilige Communie uw leven als in een donkere schaduw te hullen ? Omdat Jezus, Die door de H.Communie Zich in uw harten verbergt, uw leven gelijkvormig wil maken aan Zijn verborgen leven op aarde.
Jezus kwam te middernacht in een verlaten stal ter wereld; Hij werd neergelegd in een voederbak der dieren. Hij groeide op in onbekendheid op de Armen van Zijn Moeder. Het Huisje van Nazareth hulde Zijn Goddelijke Persoon als in een dichten sluier. Tot dien leeftijd gekomen, waarin de vermogens van den geest zich beginnen te ontwikkelen, koos Hij de onderworpenheid boven de uitoefening der macht. Als gehoorzame Zoon vervulde Hij met kinderlijke liefde al de wensen Zijner Moeder. Hij volbracht Zijn zending om u in het dagelijks leven te helpen door Zijn voorbeeld, deugden te verwerven die Zijn kracht behoeven.
Waarom spreek Ik nu nog over Mijn Kind, dat de Verlosser der Wereld is ? Om u eraan te herinneren, dat het niet altijd Kerstmis moet zijn om even bij Zijn Geboorte stil te zijn.
Hij kwam voor u en voor Mij. Hij wilde ons voor eeuwig gelukkig maken.
Elke staat legt plichten op die inspanning vorderen, doch uw voorbeeld maakt de vervulling ervan gemakkelijk.
Al Mijn kinderen wil Ik danken voor het bezoek aan welk Mijner Genadeoord door Jezus en allen blijf Ik troosten door Mijn komst naar de aarde.
Maar zegenen zal u God de Vader door de handen van de Priester naast het gebaar van Uw Moeder !
Print vriendelijke versie