Opnieuw betreed Ik deze ruimte om hulp te bieden aan hen, die het moeilijk hebben. Het is vandaag de herdenking van de Kruisverheffing van Mijn Zoon. De Kerk mag deze verering pas dan een feestdag noemen als de mens beantwoordt aan het doel van het Lijden van hun Zaligmaker Jezus Christus. Kruisverheffing, een betekenis die zinvol te noemen is. Als de mens begrip toont voor wat Zijn Heer en Meester gedragen heeft voor hem en wanneer diegene het offer aanvaardt voor wat de Vader van hem vraagt, kan men met recht spreken van een feestdag. Ik stond onder het Kruis van Mijn Zoon, Ik deelde in Zijn Lijden, Zijn Smart. Toch werden Zijn Pijnen er niet lichter onder. Integendeel, Hij zag hoezeer Zijn Moeder gebukt ging onder Zijn Lijden. Het deed Hem pijn ook nog het droevige Gelaat van Zijn Moeder te moeten aanschouwen, Die Hem zo dierbaar was. Daarom bad Hij ook: “Vader, neem deze bittere kelk van Mij weg!” Op hetzelfde ogenblik berouwde Hem deze uitspraak en liet er in alle oprechtheid op volgen: “Doch niet Mijn Wil, maar de Uwe geschiede!” Kruisoffer, Smarten, Droefenis, deze drie Woorden die aan Lijden vormen. Een Woord, dat betekenis heeft op de Heilige Drievuldigheid: “Drie Personen in aan Wezen!” Mijn kinderen, laat Zijn Lijden niet tevergeefs zijn geweest. Proef aan druppel van die bittere walging die Hij heeft doorstaan. Hij wilde het, omdat Hij de mensen Lief had! Hij gaf Zijn Leven om u allen te redden! Hij stond Zijn Leven af, opdat gij leven ontvangen zoudt in Hem en met Hem! Zou het niet als een verplichting op u rusten, wanneer bij het aanschouwen van het kruisje van uw Rozenkrans, gij Zijn Beeltenis vereert? Hoe zoudt gij zelve een beeltenis kussen van uw kind, uw moeder, uw vader of aan van uw dierbaren, wanneer zij of aan van allen voor u geleden hadden? Gij zoudt uw ogen niet meer kunnen afwenden en de beeltenis steeds bij u willen dragen. Gij zegt het: “ik heb U lief Heer!” Meent gij dit wel oprecht? Zo ja, dan moogt ge in liefde niet tekort schieten tot hen, die liefde vragen en u, ondanks uw afkerigheid, toch blijven beminnen. Doch laat uw liefde, uw beminnelijkheid, uw woorden van tederheid dan ook spreken wanneer gij ontvangt. Waarom moet men jouw liefde missen en waarvoor uzelve de persoon noemen die zoveel presteert? Waarom roemt gij op uzelve, terwijl ge de ander misprijst? Geef elkaar de liefde, die gij van uw Gekruisigde Jezus ontvangt. Deel in de smarten en het lijden van elkander, zoals Mijn Zoon en Ik die elkaar hebben gegeven. De dag van de Kruisverheffing van Mijn Zoon heeft plaats gemaakt voor de herdenking van de Zeven Smarten, die Ik doorstaan heb. Gij kunt ervoor zorgen, dat deze Smarten, al het Lijden wat Mijn Moederhart treft in vreugde verandert. Al de onmenselijke Folteringen van Mijn Zoon en al de Smarten die Mijn Hart ooit kende, is uw redding te noemen, wanneer gij luistert naar Mijn lange en veelvuldige Oproepen. Hoe kan het zwaar voor u vallen als gij Hem antwoordt: “ik heb U lief Heer!” De Calvarieberg vindt ge overal, maar ook de rijke Bron van Zijn Barmhartigheid vloeit op elke ziel. Werp een blik op uwe nalatigheid, dan zult ge Jezus’ Liefde beter beseffen. De liefde tot elkander moet rein zijn, zoals Onze Liefde zuiver is voor elk van Onze kinderen. In Mijn laatste Boodschap groette Ik u voor een lange tijd. Doch een Moederhart zwicht voor Haar kinderen als het noodzaak kent. Talloze malen heb Ik u gewaarschuwd voor het gevaar, dat dreigt en hoevele keren hebt gij daaraan gehoor gegeven? Wanneer het u onwaarschijnlijk lijkt, dat Ik deze plaats bezoek om u via Elisabeth toe te spreken, heb Ik er wel begrip voor, dat gij dit niet of moeilijk kunt aannemen. Doch dat deze Boodschappen waarde en inhoud bevatten, kunt gij niet ontkennen. Zouden het volgens uw mening fantasiebeelden genoemd worden, dat Ik hier ter plaatse kom, weet gij voor 100% zekerheid, dat het tenhemelschreiend is in welke toestand de wereld zich bevindt.
Gij beklaagt zich, dat gij zoveel ellende om u heen vindt en dat niemand zich over u bekommert. Gij zijt zo goed voor hen in uw onmiddelijke nabijheid en wat ontvangt gij hier voor terug. Gij zorgt voor uw gezin, maar dankbaarheid wordt je niet gegeven. Waaraan hebt ge dat verdiend? Hebt gij uw Heer en Meester ooit horen klagen voor zoveel ondank van de mensen? Alleen een aanmoediging om u te beteren komt uit Zijn Mond. Hij vraagt geen liefde voor Zichzelve, doch enkel voor Zijn schepselen, de mensen, uw evennaasten. Gij bidt: “Vergeef ons, gelijk ook wij vergeven”. Hebt gij bij deze uitroep wel eens nagedacht wat gij zegt? Gij moogt zich erop beroemen als gij de waarheid spreekt, doch verneder u als gij bemerkt, dat er bedrog schuilt in deze uitspraak. Kom, rust uit in de Armen van uw Hemelse Moeder wanneer gij bidden zult: “Bid voor ons zondaars!” Denk niet al te voorbarig, dat ge onschuldig zijt, want niemand is zonder zonden! En zo ja, dan moogt ge alsnog de eerste steen werpen op hen die misdreven, op hen die lasterden, op hen die u beledigden, op allen die u pijn deden. Vertrouwende op Mijn gesproken Woorden mag Ik u allen door de Grootheid van de Vader, de Eeuwigdurende Barmhartigheid van Mijn Zoon en de Oneindige Liefde van de H.Geest, de ware Vrede geven en Hun Zegen over u uitspreken. Groet hen die Mij beminnen. Dag kinderen!
Print vriendelijke versie