Opnieuw stond de Vader Mij toe iemand van dienst te zijn door Mijn bezoeking.
Weet echter wel dat het niet alleen een behoeftig hart was om Zijn Geliefde te ontmoeten, maar dat het veelal de liefde is die naar de deugd van nederige saamhorigheid zoekt.
Hoe kan een mens zichzelf leren uitschakelen, “dat wil zeggen”, de genade vrije toegang gunnen tot het hart, als hij ongeduldig wordt?
Men kan nu eenmaal niet de wil en de natuur van anderen onvoorwaardelijk buigen, het tegen van de mensen vraagt onophoudelijk toegevendheid en aanpassing, met het prijsgeven van eigen mening en neigingen.
Vergeet nooit dat de grootste oefening van geduld gelegen is in de omgang met medemensen, ook als ze niet naar Uw mond praten.
De volmaakte vrede, de onderlinge harmonie, aangename en vriend-schappelijke sfeer worden in de samenleving alleen verkregen door de oefening van geduld. Niet onvoorwaardelijk kan men de natuur en de wil van zijn medemens naar eigen inzicht buigen.
Vaak kiest men zijn vrienden, ja zelfs met nauwlettendheid en probeert de adviezen van zijn tegenstander te mijden, ja zelfs niet te willen horen.
God is tegenwoordig, is alles door Zijn Wetenschap.
Hij doorziet alles, Hij doorziet niet alleen de diepten van alle afgronden, kent niet alleen de omstandigheden van de allerkleinste wezentjes, maar ziet ook van Uw menselijk hart de diepte, die Uzelf ontgaat.
Is het niet verbluffend, dat men dikwijls voor alles oog en oor heeft en een hart bezit, dat de belangstelling iedereen en alles geldt, behalve….Hem ?
Maar wie zich oefent in het leven, in Gods tegenwoordigheid, verfoeit het kwaad vooral omdat zijn liefde tot God met de dag toeneemt. Wie getrouw ieder ogenblik zijn menselijke plichten aanvaardt en beleeft komt noodzakelijkerwijze tot waarachtige heiligheid.
Ieder ogenblik moet men althans proberen de inwerking van Gods genade met open armen aan te grijpen en zich voortdurend te toetsen aan de deugden van anderen met wie men samenwerkt.
God gaf de mens in Zijn tegenwoordigheid een groot bewijs van Zijn onuitputtelijke liefde. Moet U daarom niet alles in het werk stellen om die liefde te waarderen, te vergelden of tenminste naar Uw zwakke krachten te beantwoorden ?
Gelukkig de ziel, die, sterk door de liefde, zonder over moeilijkheden te klagen, in de worsteling volhardt en met het vertrouwen gewapend door de genade gesteund, kloekmoedig het einde bereikt, waar Jezus haar afwacht, om haar in Hem te hervormen !
De drie apostelen Petrus, Jacobus en Johannes volgden Jezus overal.
Het waren Zijn meest geliefde leerlingen.
Probeert daarom ook gij, te luisteren, als gij in een klein groepsverband verenigd zijt en stort Uw hart dan gerust uit in het Zijne, maar dan wel met goede betrekkingen tot elkaar.
Zeven Sacramenten heeft Christus de mensen gegeven, zorg dat gij ze allen onderhoudt welke voor U zijn weggelegd.
Twaalf apostelen had Hij gekozen, aan ervan was Hem niet trouw en ging de Heer met elf van Zijn leerlingen verder.
De met de Heer verenigde ziel straalt van het leven der genade in de ogen der Engelen. Zij verkrijgt een vermeerdering van geloof en begrijpt een ander beter.
Leef in vrede en onderlinge saamhorigheid met elkaar dan vindt ge de liefde. Dan pas zal Uw hart rust kennen en de bron van inspiratie zal U geopend worden met de liefde van de H.Geest.
Mogen de woorden en de Gezalfde Hand van Zijn Bedienaar U allen zegenen en vergeving schenken dan zult gij vrede en zoetheid met een rein hart beleven en ontmoeten.
Ook Ik breng U Mijn zegen en groet.
Print vriendelijke versie