27 december 1987 – 14.00

Geliefde en getrouwe kinderen !
U hebt u allerminst laten afschrikken om niet meer hier te durven komen in het samen bidden en zingen.
Alhoewel u Mijn Priesterzoon, Uwen Geestelijke Zielzorger, althans voorlopig zult moeten missen, doet u er goed aan om veel te bidden voor deze Godsgezalfde, grote Dienaar, die vandaag in de geest met u meebidt, omdat zijn hart momenteel hier is bij de vele kruisdragers, zoals hij zijn schaapkens steeds betitelt.
De huidige samenleving heeft vooral behoefte aan zielzorg en saamhorigheid, maar de zorg over de zielen schijnen de meesten niet meer zo nodig te vinden, men denkt daar heel licht over.
Men spreekt in deze tijd van de Biechtcelebratie, maar wordt er nog een akte van Berouw gebeden of de schuldbelijdenis uitgesproken?
Op vele plaatsen wordt er dan het Evangelieboek bewierookt, terwijl achter de rug van de Priester of aan de zijbeuk van de Offertafel Jezus verlaten rust in Het kille Tabernakel.
Waarom kan men Het Allerheiligste Wat Zich daarin bevindt niet uit Het koude Tabernakel halen en de warmte laten voelen van wierook en de warme adem der aanwezigen ? Waarom kan de Priester de moeite niet getroosten om met ononderbroken begeerte bij Hem te zijn en door het verlangen van de zielen voortdurend in de allereenvoudigste Liefde van Jezus, van Hem te eten en te drinken van Zijn Geestelijk Lichaam en Bloed, dat het Voedsel is voor elke vurige ziel.
Alle kerken laven zich aan de éne Bron van de Heilige Schrift.
Wat de mens verenigt is meer dan wat hem scheidt.
Het is God Die de mens die door de schuld der zonde in feite het bestaansrecht verloren heeft, niettemin in Christus “rechtvaardigt”. De mens mag er, telkens weer, toch zijn; hij mag zelfs in zijn bestaan bondgenoot van God zijn.
Het geloof is gave en opgave tegelijk. De oefening van het geloof legt zich toe op gebed en gebod. De bede : “Uw Wil geschiede op aarde zoals in de Hemel”, staat daarin centraal.
De Christen doet in zijn Geloof de fundamentele ervaring op, ook als God Zich in stilte hult : dat hij aan beide polen zijn leven gestalte moet geven. Het accent op de noodzaak van het bevinden van de waarheid Gods hoeft naar uw besef allerminst te betekenen het toelaten van moerassig subjectivisme, dit betekent, levensbeschouwing die bij alles uitgaat van de persoon, – mits volstrekt duidelijk is -, dat het aankomt op de ondervinding, dat niet de mens in zich, maar dat God waarachtig is gebleken.
Velen van Mijn kinderen hebben het moeilijk en verkeren soms in grote nood. Vooral de eenzaamheid speelt bij velen parten. Er is een eenzaamheid die innerlijke rijkdom verborgen houdt en eenzaamheid die gevaarlijk is en tot wanhoop kan drijven.
De eerste vorm is nodig om jezelf te worden, om creativiteit los te maken, de andere kan leiden tot troosteloze vereenzaming.
Wanneer u een van uw dierbaren verloren heeft, hetzij door de onenigheid, probeer dan om het beminnelijke van die ander terug te winnen, maar werd u door de dood gescheiden van elkaar, probeer u dan zoveel mogelijk te plaatsen in de wil van God.
Het gevolg van deze ommekeer is, dat de mens ontdekt, dat zijn lijden vruchtbaar kan worden voor velen. En vooral, dat hij in lijden een nieuwe mens wordt.
Als een van de 12 Apostelen aan Christus Zijde partij koos voor satan, dan moet het u niet verwonderen als men ziet, dat alle eeuwen door en vooral in deze tijd ook een aantal Priesters en zelfs Bisschoppen hetzelfde doen.
De Heer vermaant u waakzaam te zijn en te bidden.
Hij leerde u het smeekgebed : “En verlos ons van de kwade”. Als ge dat doet is er geen reden bang te zijn.
Kinderen, laat ons liefhebben, niet met het woord of de tong, maar in daad en waarheid. Want dan zult ge een nieuw leven in het nieuwe jaar tegemoet gaan en vrede vinden voor uw zielen.
Bidt veel, als de tijd het u vergunt en als gij goed doet aan uwen medemens, door hem in alles te zullen helpen als hij u nodig heeft, is dit een Gebed, dat bij God van dubbele waarde is.
Op dit ogenblik zal Ik, Uw Hemelse Moeder, de zegen schenken zoals Ik die geven mag, ook aan de mens die gaarne met u hier verenigd had willen zijn.
Ik groet u namens uw dierbaren die in de Hemel zijn en in de geest met u verenigd zijn. Dag kinderen !

-1

-1

1

0

boodschappen archief 1987

boodschappen archief 1987

Aanmelden voor de nieuwsbrief