18 maart 1984 – 14.30

Wanneer Mijn kinderen in pelgrimstocht zich naar de plaats begeven welke bedevaartsoord genoemd mag worden, verwachten zij, dat er een Hemels bezoek zal plaats hebben en terecht.
Het wordt zo gauw een sleur als de een tegen die ander aankijkt, welke telkens toch weer diezelfde plaats heeft ingenomen – de allerbeste -.
Men denkt dan misschien : “Waarom is er nimmer aan schijntje hoop te verwachten, dat dit zo gewenste plekje aan keer het mijne genoemd kan worden ? Voor aan keer zou ik zo graag heel dicht in de nabijheid willen zitten waar onze Hemelse Moeder ons toespreekt. Maar het mag schijnbaar niet, die plaats is immers steeds bezet en altijd zien we daar dezelfde persoon, die deze plek heeft veroverd. Wij wensen om ook heel dichtbij Maria te kunnen vertoeven. Iets zouden wij op willen vangen, al was het maar aan glimp. Wij willen Haar ontmoeten, Zij, Die ons wat zegt, meer dan welk ander schepsel ook.
Moet gij er dan niet aan toevoegen : Heb ik niet iedere dag de kans een nog Grootser Geschenk te kunnen ontvangen ?
Jezus kunt ge elk moment ontmoeten. Hij wacht op u !
Niemand kunt ge enigszins ook maar dichter naar u toetrekken dan Hem, Die alle mensen de kans geeft Hem dagelijks te ontmoeten.
Door Zijn Kruisdood heeft Hij allen de kans gegeven om Hem dagelijks van zo heel dichtbij aan het hart te drukken.
Zijn Eigen Lichaam geeft Hij u door de H.Communie.
Hij heeft daardoor voor elke mens geleden.
Hij heeft de allerzwaarste strijd en de allerwreedste pijnen willen ondergaan. Hij stierf tenslotte, om jou dat geluk te gunnen, om jou uit de poel der zonden te halen en over te brengen naar dat Allermooiste Bezit. Het innig verbonden zijn met Hem en door Hem. Samen zijn in al het doen en laten. Met Hem verenigd blijven in een dagelijkse sfeer. Als gij mensen ontmoet, die het moeilijk hebben, kunt gij zelfs de apostel zijn.
Maar ook als ge deze lijdende mens niet ziet kunt ge uw bijdrage leveren in het meehelpen van zijn kruis te dragen.
Iedere dag uw gedachten even verplaatsen om het stille verdriet van uwen medemens te ontdekken, zijn kruis een weinig te helpen verlichten, het op uw schouders nemen en brengen op de plaats waar het uiteindelijk rusten zal.
Nu men zich in de tijd gaat plaatsen, die voorafging aan Jezus’ Kruisdood, zult ge zoveel temeer ook voor Hem betekenen.
Als ge de mens met al zijn lijden liever ontwijkt, omdat ge er niet tegen kunt, zie dan op naar het Kruis van Jezus Christus. Ziet naar deze Mens, Die ook voor jou geleden en gestreden heeft.
Ga daarom vooral in deze heilige vastentijd – welke nog door weinigen beleefd wordt – Uwen Heer tegemoet. Probeer Zijn Lijden met het uwe te verenigen, door Hem te volgen in het bidden van de Kruisweg. Hoe langer deze gebeden ook zijn, des te meer voldoening, maar ook genade gij er in vinden zult.
Als gij ziek zijt en uw vrienden om je heen verwacht, ziet gij toch ook uit naar een wat langer bezoek. Zoek daarom niet de allerkortste gebeden om die weg te volgen welke Uwen Heer gegaan is.
Heeft Hij gezocht naar de meest begaanbare wegen ?
Moest Hij vallen, omdat Hij Zijn Ogen sloot voor de wegen die Hij kende ? En zou Hij, omdat Hij deze straten kende, ze vlugger bereiken dan een onbekende weg ?
Niet allen gelooft gij in Mijn Verschijnen hier. Maar ook niet allen zijt gij er u bewust van, welk een groot voorrecht gij geniet om te kunnen geloven.
Geloof dan ook, wanneer de Priester u de zegen geeft – hetzij door het Absolvo of om krachten te verzamelen voor uw leven – Uw Hemelse Moeder zijn arm gadeslaat en zijn hand geleidt, die u deze grote gunst verleent.
Ziet op naar het Kruis van Jezus en volg Hem !

Aanmelden voor de nieuwsbrief