Moederdag !
Wie kan er nog in waarheid spreken van echt Moeder-zijn ?
Weinigen beleven slechts deze ware liefde, moeder, vader en hun kind. Velen leven niet meer in verbondenheid door een huwelijk, maar kiezen voor samenwonen. De paren die samen een woning betrekken, vinden doorgaans dat men nooit zéker kan weten of zij definitief samenhoren, of zij op den duur ook samen kunnen blijven; er moet dan de mogelijkheid bestaan weer uiteen te gaan om daarmee weer een andere partner te zoeken. Zij willen eerst de zoetheid ervan proeven.
Het samenwonen is de daarmee verbonden bedreiging voor de liefde tussen man en vrouw.
Wanneer twee jonge mensen samen gaan wonen en de vraag naar kinderen nemen wordt uitgesteld of radicaal naast zich neerleggen, is het gevaar van een ontaarding van hun wederkerige liefde niet denkbeeldig.
Het ligt immers in de aard der liefde zich open te stellen voor het nieuwe leven. Het geluk in de liefde bevestigd te worden en zich aanvaard te weten, schept bij man en vrouw de door God gewilde ruimte voor anderen.
Het bewust weigeren om kinderen te nemen, samen nieuw leven verwekken moet wel de natuurlijke ontplooiïng belemmeren op de onderlinge verhouding tussen beide lieden. Zij weigeren te groeien naar de volwassenheid der liefde en zo blijft hun liefde egoïstisch. Zij worden niet werkelijk man en vrouw omdat zij het vader-en moederschap bewust afwijzen. Deze taak brengt verantwoordelijkheden met zich mee, offers die samen gaan met het krijgen van kinderen en de opvoeding. Dan komt immers zelfverloochening.
Een onverantwoord aanknopen van geslachtelijke betrekkingen betekent een schenden van de tempel die het lichaam is van elke mens.
De Kerk kan niet anders dan eisen, dat haar kinderen een heilig huwelijk aangaan in een eerlijke, algehele en blijvende overgave aan elkaar. Daarom wordt hen het jawoord gevraagd voor elkander en wanneer dit uitgesproken is heet het een “Sacrament”.
Dan eerst weerspiegelen zij de liefde en de trouw die bestaan tussen Christus en de Kerk.
De tragiek van de ongehuwd samenwonenden is niet alleen de genadeloosheid van hun vrije liefde, de vernedering van het lichaam, maar op den duur de te vrezen onbevredigheid van de beide partners. De eenzaamheid zal niet uitblijven als ieder op latere leeftijd zijn eigen weg zoekt.
Laat daarom door uw gebed deze dwalende, door God geschapen mensen, nog op tijd tot inkeer komen, zodat ook voor hun terecht de naam vader/moeder kan worden uitgesproken.
Dank voor uw gebeden, die u vandaag speciaal naar Mij, Uw aller Moeder zondt.
Moge Moederdag voor man, vrouw en kinderen een steeds terugkerend beleven zijn en mogen zij, die ongewenst deze vreugde niet beleven door het kinderloos zijn, toch die blijdschap ervaren, dat Ik hun Moeder moge zijn en blijven. Zij, voor die Mij niet willen erkennen, zal Ik toch Moeder zijn en moge Onze Vader, Die ons allen het leven gaf, zegenen en behoeden. Dag kinderen !
Hier groet Uw aller Moeder.
Print vriendelijke versie